می تونی بیشتر از این، منو آزرده کنی گل سرخ قلبمو،
سرد و پژمرده کنی می تونی خط بکشی، رو نشون و اسم من از خودت دورم کنی، دور دور تا گم شدن اما در خاطر تو، من موندگارم نازنین، تا غروب این زمین، تا طلوع واپسین اما در خاطر تو، من موندگارم نازنین، تا غروب این زمین، تا طلوع واپسین می تونی از یاد من، خودتو رها کنی مثل گریه تو خودت، منو بی صدا کنی می تونی دل بسپری، به فراموشی من رنگ هاشا بزنی، به غم تنها شدن اما در خاطر تو، من موندگارم نازنین، تا غروب این زمین، تا طلوع واپسین اما در خاطر تو، من موندگارم نازنین، تا غروب این زمین، تا طلوع واپسین بیشتر از من چه کسی تورو دوست داشت و شناخت؟ چه کسی با سختی شب پاییز تو ساخت؟ می دونم پیش همه، منو انکار می کنی روشنی آیینمو تو تیره و تار می کنی اما در خاطر تو، من موندگارم نازنین، تا غروب این زمین، تا طلوع واپسین من موندگارم من موندگارم اما در خاطر تو، من موندگارم اما در خاطر تو، من موندگارم اما در خاطر تو، من موندگارم نازنین، تا غروب این زمین، تا طلوع واپسین اما در خاطر تو، من موندگارم نازنین، تا غروب این زمین، تا طلوع واپسین (ترانه موندگار، خواننده: نوش آفرین، ترانه سرا: زویا زاکاریان، آهنگساز و تنظیم کننده: فرزین فرهادی)
